Van Cortez naar Monument Valley

19 oktober 2017 - Monument Valley, Utah, Verenigde Staten

Na een prima nachtrust, geen stank of verkeerslawaai, zijn we vrij vroeg vertrokken naar Monument Valley. Volgens de landkaart zaten wij dicht bij het raakpunt van 4 staten; Utah, Arizona, New Mexico en Colorado waar wij nu in zijn. De plek heet de 4 corners en is ooit op de Nederlandse tv geweest, hop wij erheen. Het is een vreemde plek waar je, uiteraard, voor moet betalen. Het is een groot cirkel die verwijzen naar de 4 staten, daaromheen zijn de 4 zijden met kleine indianenkraampjes. Zij verkopen allemaal hetzelfde; dromenvangers, pijlen, speren, sieraden en geschilderde dingetjes. Bij een kraampje stond een man die eerlijk vertelde dat de pijlpunten gemaakt waren van een oude beeldbuis. Mijn oog viel op een bijl, een tomahawk. Volgens de man was de stenen bijl door hem gevonden en had daar zelf een steel aangemaakt. We hebben de tomahawk in onze handen mogen houden, verkopen deed hij 'm niet. Hij had zelfs al een bod van 2000$ afgewezen. 

We reisden verder naar het zuid-westen, Cortez was ons meest oostelijke bestemming deze vakantie. Opnieuw een lange, zwarte asfalt-lint die ons door de prairies leidde. Ook dit was nogal saai (niet zaai, als gisteren) , absoluut niks te beleven. Een mini-hoogtepuntje was een reservaat. Een, met een stenen ommuurde, dorp met daarin een watertoren en barakken. De Amerikanen weten prima hoe zij hun verleden moeten opbergen. Volgens de wet mag je geen alcohol nuttigen in de nabijheid van de Indianen, is ons verteld. Vuurwater van bleekgezicht is slecht.

Na 3 uur kwamen wij bij Monument Valley, de twee rode rotsen zijn wereldbekend en staan op de kentekenplaten van Arizona. Om daar djichtbij te komen, moet je over een onverharde weg, de camperverhuurder wil niet dat je hierover rijdt. Vandaag zijn we gehoorzaam, je mocht eens weten waar wij met deze camper allemaal al geweest zijn. We besluiten een dag niks te doen, ook lekker. Het is bewolkt, sinds weken geen wolk gezien, en soms komt de zon er doorheen. Op de camping horen wij een schril geluid, afkomstig van een grote roofvogel. Een campinggast heeft het dier bij zich en voert hem zo nu en dan. Uiteraard wil ik daar een foto van maken, de norse man laat het toe maar wil verder geen poespas. Wij hebben op de campings vreemde huisdieren gezien; naast honden, ook katten en eenden. En nu dan een roofvogel. We raken in gesprek met gepensioneerde Nederlanders die elk half jaar in Amerika rondtoeren met hun mega-camper. Deze camper, formaat touringcar, heeft uitschuifwanden waardoor er een huiskamer en keuken ontstaat. Overal lederen stoelen, Amerikaanse koelkast en weet ik al wat nog meer. Aardige mensen die morgen ook naar Page gaan. 

Wij zijn in de middag wel aan de wijn en bier gegaan. De grote Manitou strafte ons direct door onweer en regen op ons te laten neerdalen. De eerste regen deze vakantie, moet ook kunnen.

Foto’s

4 Reacties

  1. Mireille van kessel:
    20 oktober 2017
    Jullie halen wel alles uit de reis wat mogelijk is. Top!
  2. Carla:
    20 oktober 2017
    kunnen er nog wel belevenissen bij in je hoofd,alles opslaan,zo niet dan zijn de fotos er nog.genieten!
  3. Kim:
    20 oktober 2017
    Super leuk om te lezen. Wat een reis !

    Heel veel plezier alvast in de Antilope Canyon.
  4. Tim B.:
    20 oktober 2017
    Hoi Marion en Ed,

    Leuk al die verhalen! Veel plezier nog daar!

    Gr. Tim B.