Anza Borrego

Als de zon net zijn koppie boven de horizon laat zien, zijn wij al wakker. We gaan hiken nu het nog niet zo heet is. De trail heeft de aanlokkelijke naam "Hellhole". Om 8:20 beginnen we aan een flauwe beklimming tussen twee bergkammen in. Marion had bij de Visitor Center aanwijzingen gekregen hoe deze trail gaat. Tot aan de grote rotsblokken, daar linksom of rechtsom overheen klimmen en dan verder tot aan een waterpartij. De rotsblokken vonden wij, het klimmen lukte ook wel maar de bosjes en takken die onze weg versperde was niet door de Rangers verteld. Na enkele dappere pogingen, zonder machette, hebben we gekeken wat de mogelijkheden waren. Onze schoensporen waren de enige die wij nog zagen, hiervoor waren er meedere (andere). We besloten terug te gaan en lekker een plonsje te maken in het grote meer Salton Sea, bij de Beach. Het meer is 56 km lang en op het breedtse punt 24 km. We zagen geen bootjes, raar op een zaterdag..... Wel rijden door het woestijnzand tientallen voertuigen die grote stofwolken maken. Bij het strand aangekomen zien wij niks, letterlijk niks. Geen uitgelaten badgasten, geen ijsverkopers.... helemaal niks. Wij bevinden ons in een getto-achtige omgeving, huisjes zijn verlaten, vernield en voorzien van stoere graffiti. Oke, we gaan wel naar Salton City. Dat was zelfs nog beroerder dan de Beach, alles verlaten en er hangt een verotte lucht. Vreemd. Navraag leverde de volgende informatie op: Salton Sea was in de 30-er jaren bruizend, men heeft lopen hannesen om het waterpeil te reguleren, de bodem is namelijk heel erg zout (vandaar de naam). Dat reguleren ging niet helemaal lekker, het zoutgehalte in het water steeg tot ongezonde proporties. De boeren zaten ook niet stil en waren druk met irrigatie voor hun gewassen. Zij gebruikte enorm verl pesticiden die ook in het meer terechtkwamen. Resultaat: een meer wat heel mooi op ansichtkaarten staat maar hartstikke dood is. Geen vogel, geen vis, geen recreant, geen toerisme. De mens heeft het weer prima voor elkaar!

Dan maar naar de camping, bij gebrek aan een zwembad is een emmer water voor de voeten ook heerlijk. In de middag worden wij geattendeerd dat er die avond een happening is in het amphitheater. Wij erheen.... Daar werd door een andere vrijwilliger, die tevens een biologie-achtergrond heeft, een lezing gehouden over vleermuizen. Heel leerzaam en ook humoristisch verteld, Die avond is nog warmer dan de vorige avonden, ik heb nog heel veel brandhout wat ook echt op moet. Grote vlammen in een warme woestijn met veel sterren.