Dag 2 Moab

De schoolfanfare speelde vanochtend niet, daarom pas om 07:30 wakker en direct op pad naar de Arches. Wij zijn niet de enigen die dit bedachten, een sliert van auto's kronkelt al door het park. In het park zijn meerdere afslagen naar desbetreffende arches danwel uitkijkpunten. Iedereen vindt zijn weg en stekkie. Wij wilden naar de Delicate Arch, een zeer populaire arch (symbool van Utah op kentekenplaten), er staan inmiddels al zo'n 40 auto's op de parkeerplaats. We stellen het ontbijt uit en gaan met de kudde mee op de trail naar boven. Wat begon met een grindpaadje verandert langzaam in een route over rotsblokken en schuine rotswanden. Door het vele lopen over deze rotswanden, zie je dat er een slijtage is ontstaan waardoor het pad enigszins te volgen is. Dit keer zijn we niet verdwaald, hulde, hulde. Na een klein uur zien we de beroemde arch. Mensen staan in de rij om in de arch gefotografeerd te worden, wij doen daar niet aan mee. Andere toeristen wachten steeds op het moment dat er niemand in staat (met gespreide armen) en maken dan de foto zonder mensen erop, ik dus ook.

Na deze arch zijn we doorgereden naar Wolveranch waar nog eens een vijftal arches zijn. Deze zijn wat eenvoudiger te betreden en we maken een hoop foto's. Wij krijgen complimenten over de foto's, dank jullie wel hiervoor. Ik probeer via de email op jullie reacties terug te reageren maar dit programma begrijpt mij niet. Dus nogmaals dank voor de complimenten. Het fotograferen gaat niet vanzelf; daar waar de meeste toeristen langs lopen en afdrukken, klim ik op nog grotere hoogtes, lig languit in het zand of spring over greppels en rotsblokken. Mijn kleding is vies, vel van mijn scheenbeen maar wel mooie foto's, vinden wij beiden.