Zion, Angels Landing

Vanochtend opgestaan in een vrij frisse omgeving, het was een heldere nacht en daardoor flink afgekoeld. Warm en winddicht aangekleed, zijn we na het ontbijt op pad gegaan naar Zion National Park. We gaan de Angels Landing trail lopen. Hier in Springdale rijden gratis bussen die je het park inbrengen. Slim, heb je minder overlast van geparkeede auto's in het park. Elke halte (er zijn er 9) brengt je bij een trail. Halte 8 was voor Angels Landing. Lekker vroeg waren wij er al, als enigen stapten wij uit en begonnen te lopen. Wel gek dat er niemand anders hier wilt lopen en ook gek dat er geen bordjes staan hoe je moet lopen. Na een half uur de folder bekeken; we hadden halte 6 moeten hebben, oeps! Toch wilde kalkoenen en twee herten gezien, was dus niet geheel kansloos, toch? 

Bij het uitstappen van halte 6 zagen we al dat dit een gewilde trail was, een mierenstroom van mensen liepen de berg op. Halverwege was er een zig-zag pad die heel erg leek op Lombardstreet in San Francisco. Eenmaal op deze berg was er een natuurlijke selectie van mensen die doorklommen (de dapperen) en de mensen die dit wel stoer genoeg vonden (de slimmeren). Want tot nu toe was het een pad, vaak heel steil en beloopbaar. Vanaf dit punt werd het spannender, het pad veranderde in een selectie van opstapstenen op een steeds smaller wordende rug van de berg. Op een gegeven moment was de rug 80cm breed en aan beide zijden een diepe afgrond van 800 meter. Om het makkelijker (!) te maken was er een stalen ketting waaraan je je kon vasthouden, iedereen rukte aan dezelfde ketting. Het was beter om te gaan klimmen met handen en voeten. Ik, Edwin, heb al die tijd met een GoPro camera in de hand gelopen, geen hand over voor de ketting. Ter plaatse voor idioot versleten door andere klimmers. We hebben de top gehaald en Sumo Action Hero ontmoet.