Van Grand Canyon naar Las Vegas

Afgelopen nacht hadden we bij de Grand Canyon een rode maan (veroorzaakt door de rook), een mooi gezicht tussen al die fonkelende sterren. Vanochtend zijn we om 07:45 uur al gaan rijden, we hebben de langste rit van deze vakantie voor de boeg; 450 km. Om de beurt nemen we plaats achter het stuur, ondertussen hebben we weer telefonisch bereik. Tegen 12:30 uur bereiken we Las Vegas, ons hotel is de Stratosphere en is van grote afstand te herkennen. We wilden eerst langs de outlet, alleen onze camper is te hoog voor de parkeergarage dus die parkeren we bij het hotel.

Met de fiets gaan we naar de outlet. De Amerikanen zijn niet gewend en ook niet gecharmeerd van fietsers in het verkeer, regelmatig worden we gesneden, en wordt er geclaxoneerd, we nemen voor het gemak en veilgheid maar het trottoir. Er is geen Amerikaan die loopt dus het lege trottoir is voor ons. De outlet is een echte outlet, met name The North Face heeft mooie, kleine prijsjes voor goed spul. Met volle tassen stappen we weer op de fiets. De weg naar het hotel is door wegwerkzaamheden afgesloten maar onze fietsen passen er prima op. Bij elk kruispunt moet je je als voetganger aanmelden door op een knop te drukken, bij een wit llooend poppetje kun je veilig oversteken. Op een gegeven moment komen we op een vastgelopen kruispunt. Ik wil op het knopje drukken, Marion steekt alvast over. Door de compacte file ziet zij niet dat het verkeer wat rechtsaf slaat, gewoon kan doorrijden. Gierende banden, gierende remmen en Marion krijgt een tik van een Pick-up truck. Zij smakt op de grond en krabbelt direct weer overeind. Iedereen, Marion en de bestuurder, is zich rot geschrokken. Met verontschuldigingen over en weer gaan we verder. Haar elleboog is wat geschaafd, het achterwiel is krom. We zijn beiden enigszins van slag, wat is er zojuist precies gebeurd? We kunnen niet meer verder fietsen, we laten haar fiets achter bij een boom en wijzen een bedelaar erop dat het nog een nieuwe, knappe fiets is. Alleen het achterwiel moet hij maar oplossen, de man bedankt ons. Daar gaan onze plannen van fietsen naar Disneyland en omgeving. Ik zal mijn fiets op de volgende camping al te koop gaan aanbieden. Op de hotelkamer heerlijk gedoucht en dan op weg, Las Vegas in. Met de monorail komen we op de beroemde strip. Wat een groot contrast met afgelopen dagen. Toen een bosrijke omgeving met herten en vogels, nu een kakafonie van auto's, muziek, schetterende lichtreclames en duizenden, duizenden mensen die allemaal ergens heen gaan. Halverwege de strip nemen we de monorail terug (nadat we minutenlang hebben gezocht naar de ingang van het station). Goede bewegwijzering blijft een dingetje in de VS.