Grand Canyon

Vanochtend schhen het zonnetje volop, al hangt er wel een rare, oranje/gele wolk. We mogen vandaag rustig aandoen, we gaan vliegen met een helicopter. De heli vertrekt om 11:00 uur, we hebben nog veel tijd. Voordat we de lucht ingaan, moeten we eerst een instructievideo bekijken, net als met een vliegtuig. We krijgen een sneue reddingsvest-dingetje aan, voor als we in het water terechtkomen.......

Elke passagier wordt eerst gewogen en het bedrijf maakt hierop een berekening waar iemand moet gaan zitten, wisselen is niet mogelijk. Ik behoor tot de dikkertjes en zit in het midden Marion mag bij het raam de GoPro-camera bedienen. De piloot geeft gas en we zijn in de lucht. Eerst over een stuk bos, opeens is het bos weg en is er een gapend gat onder ons. Wat wij gisteren niet ervoeren, ervaren we nu wel. De Grand Canyon is schitterend, we hebben nu geen last van de hei-ige lucht. Dit is afkomstig van bewust aangestoken en gecontroleerde vuren enkele kilometers verderop. Deze rook hangt nu ook nog boven de camping en geeft de zon een intens oranje gloed. De piloot is tevens gids en weet een hoop te certellen over de Grand Canyon. Ondertussen hebben wij allemaal een noise-canceling koptelefoon op waaruit leuke muziek komt, van U2 tot klassiek, net naar gelang wij zien. Na 50 minuten is het uit met de pret en gaan we naar Mc Donald's (jawel, na 4 weken toch de verleiding niet meer weerstaan). Op de camping teruggekomen, hebben we de fietsen gepakt en gaan we een trail lopen aan de Westzijde. Mijn knie speelt iets op en we maken een korte trip, gevolgd door een korte fietstocht terug. Op de camping onderuitgezakt met een goed digitaal boek. Even later komen twee Wapiti's even kijken wat de mensen aan het doen zijn. Ze krijgen water van enkele gasten, die zijn morgen weer terug. Nu ergens een douche opzoeken. De camping heeft water, elektra en kabeltelevisie met 50 zenders maar geen douches. Ligt er maar weer aan waar je prioriteit is.